Kadınlıktan Kaçış – Helena Kerschner
İnternet yeniyetme bir kızın aslında bir oğlan olduğuna inanmasını nasıl sağladı?
23 Şubat 2022
Çeviren: S. Erdem Türközü
Helena Kerschner, ergenlik yıllarında kendisini transgender olarak tanımlayan ve on sekizinci doğum gününden kısa bir süre sonra testosteron reçete edilen; 23 yaşında geçiş sürecinden vazgeçen bir kadın. Bir buçuk yıl testosteron aldıktan sonra, geçiş yapmanın toplumsal ve duygusal mücadeleleriyle başa çıkmanın yanlış bir yolu olduğunu fark etti. Şimdi, yıllar sonra, kendisini transgender olarak tanımlayan; hormonlar ve ameliyatlarla tıbbi geçişi seçen ergen kızların sayısındaki keskin artışa katkıda bulunan kültürel ve psikolojik etmenleri keşfetmeye çalışıyor.
Kendimi transgender olarak tanımlamama ve sonunda hatalı bir şekilde cinsiyet değiştirmeye karar vermeme neden olan kişisel etmenleri anlama çabamda, internetin hayatımda oynadığı ezici rol beni her zaman düşündürmüştür.
Araştırmaların günümüzde çocukların çoğunluğunun 13 yaşına kadar muhakkak bir şekilde maruz kaldığını gösterdiği çevrimiçi pornografi, neredeyse kaçınılmaz hale geldi. Etkisini ölçebileceğimizden bile hızlı olan bu yeni porno dünyası, gençlerin cinsellik ve yetişkin ilişkilerine dair algılarını zorlayıcı bir biçimde değiştiriyor. Bunun önemli sonuçları olmayacağını düşünmek aptallık olur. Kendi hayatımda, genç bir kadın olarak, çoğu şiddet içeren pornografik görüntülere boğulmanın, defalarca bunun normal ve hatta havalı olduğunun söylenmesinin, beni içgüdüsel olarak kadınlıktan bir kaçış aramaya yönelttiğini görebiliyorum.
Pornografi eskisi gibi değil. Elli yıl önce, genç erkekler bir yığın dergi bulabilir ve içlerindeki cinsel görüntülerden büyülenebilirdi. Ama nereye baksanız gördüğünüz bir durum yoktu, aramanız gerekiyordu ve bu dönem, yaygın çevrimiçi pornografinin yeni görüngüsüyle çok az ilişkilidir. Pornhub da dahil olmak üzere en popüler porno sitelerinin çoğuna sahip bir şirket olan MindGeek, günlük 125 milyon ziyaretçi almakla övünüyor ve kullanıcıyı hedef alan reklamları satmanın yanı sıra doğrudan genç izleyicilere hitap eden içerik oluşturmak için kullanıcılarından büyük miktarda veriyi sessizce topluyor. Pek çok porno kullanıcısı bir “tolerans” etkisi yaşıyor, bir zamanlar tahrik edici olan senaryoların artık onları yeterince uyarmadığını hissediyor ve bu nedenle her zamankinden daha aşırı içerik aramaya yöneliyorlar. İzleyicilerinin dikkatini çekmek için üretilen sonsuz miktarda yeni porno oluyor. Aramaya gerek bile kalmaksızın, artık herkes bu görüntülerde yer alan insanlar için öylesine istismar edici ve öylesine grotesk görüntülerle karşılaşabiliyor ki, porno “toleransı” olmayan (duyarsızlaşmamış) bir kişi, bu görüntüler karşısında muhtemelen utanacaktır.
Küçük çocuklar ve ergenlerin pornoya erişiminin giderek artan normalleşmesinin yanı sıra, transgender olarak tanımlanan çocuk ve gençlerin sayısında eşi görülmemiş bir patlama yaşandı. 2018’deki resmi İngiliz hükümeti rakamları, on yıldan kısa bir süre içinde ülkenin hormon enjeksiyonları da dahil olmak üzere cinsiyet tedavisine sevk edilen reşit olmayanların sayısında %4000’den fazla bir artış olduğunu gösteriyor. Artışın çoğunu kız çocukları oluşturuyor. 2009-10 yılında İngiltere’de sadece 40 kız çocuğu cinsiyet değiştirme talebinde bulunurken 2017-18’de bu sayı 1806’ya yükseldi. ABD’de, Amerikan Plastik Cerrahlar Derneği’nin (ASPS) 2019 tarihli bir raporu, cinsiyet doğrulama ameliyatlarının [gender-confirming surgeries(GCS)] “hızla genişleyen bir alan” olduğunu buldu. ASPS tarafından kaydedilen tüm prosedürler arasında GCS, 2016’dan 2017’ye en hızlı artanlar arasındaydı.” ASPS’ye göre en hızlı artış, erkekliğe geçiş yapan kadınlarda oldu: bir yılda %289’luk bir artış.
Hem yeniyetmeyken kendini transgender olarak tanımlayan hem de oldukça çevrimiçi, pornografiden etkilenen bir ortamda büyüyen genç bir kadın olarak, cinselliği keşfetmenin bu yeni yoluyla günümüzde birçok genç insanda gördüğümüz kimlik karmaşası arasında derin bir bağlantı olduğuna inanıyorum.
Porno kültürünün ne kadar fantastik ve ilerici olduğunu kusmaya zorlanan kızlar için, “kadın” olma fikri tiksindirici hale geliyor.
Bugün benim ergenken yaptığım gibi kendini trans olarak tanımlayanlar da dahil olmak üzere birçok genç kız, bir kızın ya da bir kadının ne olduğuna dair aşırı cinselleştirilmiş bir karikatürü içselleştiriyor. Bu karikatür, kadınların imajını, erkeklerin pornodan türettikleri uçlaşmış seks nesneleri olarak yansıtır; bu, erkekler için gıdıklayıcı olabilir ama bazı kızlar için gerçekten bir “kız” olmadıklarını hissetmelerinin nedeni haline gelir.
Sosyal medyada, kadınların kendilerinin son derece cinselleştirilmiş bir görüntüsünü sunarak ya da doğrudan ev yapımı pornografi satarak etkileşim ve para toplamaları normal hale geldi. Kullanıcı odaklı pornografi platformu OnlyFans, koronavirüs pandemisi sırasında kadınlar için sık sık yüceltilmiş ve ideolojik olarak ilerici bir kariyer seçeneği olarak sunulmuştur. Bugün, herhangi bir genç kadın, kendi pornografisini satması için doğrudan ya da dolaylı bir baskıyla karşı karşıya kalabilir ve bu tür eylemlerin duygusal, ruhsal ya da maddi uzun vadeli etkilerine ilişkin herhangi bir değerlendirme, “iffet taslayan” ve “bağnaz” olarak adlandırılacaktır.
Ergenlerin internet alt kültürlerinde, izlediğiniz pornolar ve sahip olduğunuz cinsel fanteziler [kink] hakkında konuşmak normaldir; 12 gibi küçük yaşlardaki insanlar, “baba fantezisi” ya da “bıçak oyunu fantezisi” olduğunu ya da “pasif” ya da “aktif” olduklarını söylerler. Cinsel ilişkiye girmeden önce duygusal bir bağ kurmayı tercih eden biri için bir etiket olan “demiseksüel” cinselliğin varlığı ve popülerliği, birçok gencin bu tür tutumları, onlara göre rastgele birlikte olma, cinsel fantezi ve kaçamak kültürü olan normal cinsellikten ayrı, farklı gördüklerini ima eder. Twitter’da, 13 ya da 14 gibi genç yaşlardaki kızların açık sohbetlere ve müstehcen içerik paylaşımına katılmak istediklerini bildirdikleri birçok popüler NSFW (“İş için Güvenli Değil” veya müstehcen içerik) etiketini düzenli olarak bulabilirsiniz. İnternetteki müstehcen içeriğin çoğu, birbirini seven ve güvenen iki insan arasındaki sağlıklı cinsellikle ilgili değildir; tuhaf fanteziler ve aşağılamalar hakkındadır.
Bu porno dolu çevrelerde boyun eğme, aşağılanma, taciz ve acı çekme fazlasıyla kadınlarla ilişkilendirilir. Bu, gençlerden oluşan çevrimiçi gruplarda tamamen normalleştirilir, teşvik edilir ve çoğu durumda kadınlar için güçlendirici bir şeymiş gibi sunulur. Genç bir kişi tüm bunlardan rahatsız hissediyorsa, o kişi sadece bu duyguları bastırması için değil aynı zamanda her şeye rağmen porno kültürüne katılması için de baskı görür. Pop yıldızı Billie Eilish kısa süre önce, 11 yaşında uç porno izlemeye başladığını, bunun havalı bir şey olduğuna inandığını ama daha sonra bunun beynini “mahvettiğini” ve cinsellikte sağlıklı sınırlarını bozduğunu keşfettiğini itiraf etti. Eilish “İlk birkaç seks deneyimimde iyi olmayan şeylere hayır diyememiştim. Çünkü seksi bulmam gereken şeyin bu olduğunu düşünüyordum,” dedi. Tahmin edilebileceği gibi, ne düşündüğünü açıkça söylediği için tepkiyle karşılaştı.
Porno izlemeyen, porno kültürüne katılmayan kızlar (ve muhtemelen erkekler) için bile, bu şeyler o kadar yaygın ki, çoğu başka yerde pornografik görüntüler görmüş (ve dehşete düşmüş ve ihlal edilmiş hissetmiş) olacaktır.
Bu kültürün onlardan cinsel nesne olmalarını istediğini fark eden, cinsel olarak işkence görmek yerine sevgi dolu samimi ilişkiler isteyen; pornodan keyif almak istemediği halde porno kültürünün ne kadar fantastik ve ilerici olduğunu kusmaya zorlanan kızlar için, “kadın” olma fikri, tiksindirici hale gelir.
İdeal olarak, bir kız, cinsel fikirleri kendi başına seçebilecek yaşa geldiğinde, yaşına uygun yollarla ve insanlarla güvenli bir şekilde keşfedebilmelidir. Bugün, bu gelişim yolu gasp edilmiş durumda.
Savunmasız bir kadın olmaya içkin kaygılar, bu koşullarda dayanılmaz olabilir. Çoğu kız, erkeklerin dikkatini çekmek için pornoyla rekabet etmek istemez. Çevrelerindeki tüm erkeklerin ve hoşlanabilecekleri erkeklerin porno izlemesinden ve bu yakınlığın porno gibi olmasını talep etmelerinden korkuyorlar. Kendilerini, porno kültüründe başarılıymış gibi görünen diğer kadınlardan daha aşağı hissediyorlar; anlamadıkları için kendilerinde bir sorun olduğunu düşünüyorlar. Kendilerine, pornoya karşı olumsuz hislerinin, onları seks işçilerine (ki onlara kazançlı bir kariyer ve takdire şayan bir şey olduğu söylenir) karşı önyargılı ya da bağnaz yaptığı ya da “vanilya” [sıkıcı, geleneksel, normal için kullanılan bir ifade –ç.n.] olmanın bir partneri asla memnun etmeyecekleri anlamına geldiği söyleniyor. Rahatsızlıklarından sıyrılacak veya ona rağmen porno kültürüne katılacak kadar çok utandırılırlarsa, kendilerini travmatik içerik tüketmeye ya da etkinliklere katılmaya zorlayabiliyorlar.
Sonunda, benim gibi bazıları, onlar gibi bir kızın bir kız olarak mutlu olmasının hiçbir yolu olmadığını hissediyor. Cinsiyet değiştirmekten vazgeçenlerin sayısı arttıkça, bir kızın kız olmaktan rahatsız olmasının, onun hormonlara ve ameliyatlara gereksindiği anlamına gelmediği açıktır. Bu, kadınlığı genç kadınları dehşete düşüren bir şeye dönüştürdüğümüz, fanteziler ve gerçeklik arasındaki sınırları bulanıklaştırdığımız ve tıp uzmanlarının gençlerin bedenlerini, gençlerin kendi tenleri içinde rahat hissetme becerilerini etkileyebilecek kültürel değişiklikleri ele alma sorumluluğu olmaksızın değiştirmelerine izin verdiğimiz anlamına geliyor olabilir.
Kaynak: